Interview: Dominiek is zaakvoerder van een massagepraktijk in Gent

Op een van de voorbije zonnige dagen ging SHA langs bij Massagepunt in Gent. Bij massagepunt.be is Dominiek niet alleen masseur maar ook de zaakvoerder. Je kan er terecht voor verschillende soorten massages. Ik werd hartelijk ontvangen in een mooi en ontspannen decor. Naar mijn aanvoelen de ideale omgeving voor een deugddoende massage.

Welke opleiding heb je gevolgd en waarom?

Ik heb geschiedenis gestudeerd. Tijdens mijn opleiding ben ik slechtziend geworden maar dit heeft me niet tegengehouden om deze af te werken. Nadien heb ik met succes nog de lerarenopleiding gevolgd.

Hoe is je zoektocht naar werk verlopen?

Na mijn studies heb ik ongeveer anderhalf jaar gesolliciteerd. Eerst in het onderwijs, maar hier kwam ik veel problemen tegen. Het waren veelal interim contracten en dit is moeilijk als blinde/slechtziende. Ik moet het traject naar mijn werk aanleren, het gebouw leren kennen, dit vergt tijd. De mensen zagen enkel wat ik niet kan en niet wat wel nog kan. Ze gingen veel uit van veronderstellingen, keken probleemgericht i.p.v. oplossingsgericht. Hierdoor heb ik geen interims gedaan in het onderwijs. Na deze periode moest ik verplicht naar de jobclub van de VDAB. Toen ik een vacature bij Roularta zag heb ik gesolliciteerd en ben ik aangeworven. Ik heb daar ongeveer 10 jaar als call center medewerker gewerkt op de dienst abonnementen. Jammer genoeg kon ik niet doorgroeien, ik kreeg geen nieuwe kansen en opportuniteiten. Na 10 jaar ben ik ontslaan wegens ‘reorganisatie’. Deze  mededeling had ik niet voelen aankomen, ik stond in de top 4 van beste medewerkers en was ook de enige die bijna alles deed gaande van Franse, Engelse, Nederlandse mails en telefoons beantwoorden, de abonnementen opvolgen… De werkgever ontving ook een financiële tussenkomst (n.v.d.r. CAO 26, nu vervangen door de VOP). Naast de cao 26 had ik ook een arbeidspostaanpassing in de vorm van een brailleleesregel en software op de pc om de bedrijfssoftware voor mij toegankelijk te maken. Ik kreeg mijn ontslag begin 2013 pas in oktober 2014 was ik terug aan het werk.

Hoe was de relatie met je collega’s?

Heel positief, mijn directe collega’s waren zeer begripvol anders had ik er geen tien jaar gewerkt. Het waren eerder de leidinggevenden die mij beoordeelden op basis van mijn handicap. Ondanks mijn handicap had ik het toch goed gedaan. Zoals gezegd kreeg ik niet dezelfde kansen en doorgroeimogelijkheden als een ziende persoon.

Hoe is de relatie met je collega’s?

Met de collega’s klikt het heel goed, het is een toffe groep om mee samen te werken. Er zijn nooit opmerkingen gemaakt over het feit dat ik buitengewoon onderwijs heb gevolgd.

Hoe ben je op je huidig werk terecht gekomen?

Na mijn ontslag ben ik door de VDAB doorverwezen naar een GOB (Gespecialiseerd Opleidingsbegeleidings-en bemiddelingscentrum). Ik zou in augustus starten met een cursus massage maar daar ik ondertussen een zwemongeval had met verlamming tot gevolg, heb ik de cursus moeten uitstellen tot februari 2014. Uiteindelijk ben ik gestart met een IBO (Individuele Beroepsopleiding) bij massage Just Touch. Na mijn sollicitatie bleek ik de meest geschikte kandidaat te zijn. Het was een pas opgestarte zaak die specifiek werkte met blinden en slechtzienden. Na een klein jaar is de zaak gestopt. Ze is overgenomen en ik kreeg de kans om daar te blijven werken op zelfstandige basis. Ik heb deze stap gezet om uiteindelijk volledig zelfstandig te werken. Na een tweetal andere locaties te hebben gehad zit ik nu iets meer dan een jaar aan de Leiekaai 12 te Gent. Hier heb ik mijn eigen zaak, massagepunt.be.

Hoe verliep het contact met de GOB?

Mijn IBO werd opgevolgd door de Brailleliga maar zij zijn naar mijn aanvoelen niet veel langs geweest. Ik heb ze enkel gezien bij de start en nog eens na drie maanden. Voor mijn tewerkstelling bij Roularta zijn ze langs geweest om uitleg te geven over de CAO 26 alsook om tips te geven van waar ze best opletten als er een slechtziende in het bedrijf werkt. Hier waren ze wel een meerwaarde.

Zou jij de ondersteuning van een GOB aanraden?

Ja, het is voor iedereen anders maar hoe meer ondersteuning je kan krijgen hoe beter.

Wat was de meerwaarde van deze tussenkomst?

Voor mezelf hadden de tussenkomsten niet echt een meerwaarde wel voor de werkgever. Voor de werkgever komt het nog dikwijls beter over als de uitleg door een ‘expertise centrum’ wordt gegeven dan door de persoon met handicap zelf.

Hoe ben je er toegekomen om als zelfstandige aan de slag te gaan?

Ik wou niet meer werken voor een baas die mijn talenten niet erkende. Ze keken enkel naar de nadelen. Nu doe ik iets conform mijn capaciteiten en de moeite die ik doe om te werken, het resultaat van mijn inspanningen zijn nu voor mij en niet voor een werkgever. Ik draag er zelf de vruchten van. Als persoon met een beperking moet je geluk hebben om werk te vinden conform je diploma. De werkgever heeft je dikwijls het gevoel “je mag blij zijn dat ik je aanneem”. Als je geen slachtofferrol opneemt snappen ze je niet altijd. Sommige werkgevers vinden het ook raar als je als slechtziende bepaalde dingen beter kan dan een ziende persoon. Leven als persoon met een handicap vind ik vermoeiend. De overheid doet weinig moeite om mensen te motiveren om te gaan werken. Als Persoon met handicap moet je vanuit jezelf de motivatie en voldoening vinden. Persoonlijk werk ik om een deel van de maatschappij te zijn. Werk heeft structuur en nut in je leven. Ik vind dat de overheid de flexijobs ook mogelijk moet maken voor personen met een handicap. Het kan zijn dat je door bv. migraine of rugproblemen even niet kan werken. Daarom zouden flexijobs handig zijn.

Welke moeilijkheden heb je ondervonden om als blinde een zelfstandige zaak op te starten?

Alles van papierwerk voor de opstart is via mijn boekhouder gegaan. Ook van mijn partner heb ik veel steun gehad. De moeilijkheden zitten hem vooral in het feit dat veel dingen visueel zijn. Denk maar aan het feit of het proper is , ligt alles in orde, het kasboek is op papier, … Je hebt iemand nodig die je steunt en die je 100% kan vertrouwen anders lukt het niet. Als slechtziende persoon moet je je meer concentreren dan een ziende. Op het einde van de dag ben je dan ook vermoeider. Werken is niet makkelijker maar je haalt er wel meer voldoening uit.

Hoe staat je netwerk t.o.v. je tewerkstelling?

Ze vinden het goed dat ik aan het werk ben. Mijn familie en vrienden zijn gewoon dat ik veel dingen zelfstandig doe. Hoe ondernemender je bent hoe minder ze je zien als persoon met handicap. Zoals we in West-Vlaanderen zeggen ze zien het ‘getjool” als vanzelfsprekend. (getjool= de extra inspanningen die Dominiek moet doen bv. om ergens te geraken)

Wat zou jij andere mensen met een beperking aanraden als ze overwegen om zelfstandig te worden?

Overweeg goed de voor en nadelen maar durf toch de stap te zetten.

Voor mezelf hadden de tussenkomsten niet echt een meerwaarde wel voor de werkgever. Voor de werkgever komt het nog dikwijls beter over als de uitleg door een ‘expertise centrum’ wordt gegeven dan door de persoon met handicap zelf.